آخرین مطالب
امکانات وب
چهارشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۶
جانوران و گیاهانکشف ویروس میله‌ای در گوریل‌های کوهستانی
مجله علمی ایلیاد - محققان، ویروس تبخالی را در گوریل‌های کوهستانی وحشی کشف کردند که بسیار شبیه به «ویروس میله‌ای اپشتین» در انسان است. ویروس میله‌ای اپشتین، ویروس تبخالی گاما در جنس لنفوسیتروپروس است. این ویروس یکی از گسترده‌ترین و شایع‌ترین عوامل بیماری‌زای انسان است که بیش از ۹۰ درصد انسان‌ها را آلوده می‌کند و در تمام طول عمر در بدن آن‌ها باقی می‌ماند و معمولاً فاقد علائم یا عواقب سلامتی عمده‌ای است.
با این حال این ویروس می‌تواند برای افراد مبتلا به ایدز و سیستم‌های ایمنی سرکوب‌شده، چالش‌برانگیز باشد و منجر به انواع خاصی از سرطان شود. ویروس میله‌ای اپشتین نیز یکی از علل اصلی مونونوکلئوز است که معمولاً «بیماری بوسیدن» نامیده می‌شود. دکتر «تیرا اسمایلی ایوانز» از دانشگاه دیویس کالیفرنیا و همکارانش دریافتند که گوریل‌های کوهستانی وحشی نیز ویروس تبخالی از نوع خودشان دارند.
این گروه در مطالعه‌ی خود نمونه‌های گیاهی جویده شده و دورانداخته شده توسط گوریل‌های کوهی را در دو گروه جمعیتی گوریل‌های ویرونگا ساکن در ویرونگا مسیف و گوریل‌های بویندی ساکن در جنگل غیرقابل نفوذ بویندی در اوگاندا جمع‌آوری کردند. سپس محققان بزاق باقی‌مانده روی این گیاهان را تجزیه و تحلیل کردند. این روش نمونه‌برداری دهانی غیرتهاجمی نشان داد که این ویروس در گوریل‌ها گسترده شده است که ۵۲ درصد از گوریل‌های نوزاد مورد مطالعه را آلوده کرده است. این نسبت، مشابه با نسبتی است که در نوزادان کشورهای کمتر توسعه‌یافته دیده شده است.
دانشمندان گفتند: «این ویروس خطر کمی برای گوریل‌های کوهی سالم دارد و مانند ویروس میله‌ای اپشتین، معمولاً در بدن آن‌ها ساکت است. هیچ کدام از گوریل‌های زنده‌ی مورد مطالعه، علائم داشتن آن‌را نشان ندادند.» با این حال این نویسندگان دریافتند که برخی از گوریل‌های نوزاد که به دلایل طبیعی مرده بودند و کالبدشکافی شده بودند، بیماری «هایپرپلازی لنفاوی واکنشی ریوی» داشتند، یعنی بیماری‌ای که در نوزادان انسان و کودکان خردسال مبتلا به ایدزِ آلوده به ویروس میله‌ای اپشتین دیده می‌شود.
این یافته‌ها می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی بیماری‌های انسانی فراهم کند و پیامدهای حفاظتی برای گوریل‌ها داشته باشد. دکتر ایوانز گفت: «ویروس‌ها می‌توانند در گونه‌های مختلف رفتارهای مشابهی داشته باشند. یادگیری در مورد چگونگی واکنش به این ویروس در محیط طبیعی ممکن است در داشتن درک بهتری از چگونگی تاثیر گذاشتن ویروس میله‌ای اپشتین بر نوزادان انسانی، به ما کمک کند.» این تحقیق در مجله‌ی Scientific Reports منتشر شده است.
نوشته: SciNews
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد
برچسب : نویسنده : جمشید رضایی بازدید : 129
آرشیو مطالب
- دی 1394
- بهمن 1394
- اسفند 1394
- اسفند 1395
- فروردين 1395
- ارديبهشت 1395
- خرداد 1395
- تير 1395
- مرداد 1395
- شهريور 1395
- مهر 1395
- آبان 1395
- دی 1396
- بهمن 1396
- اسفند 1396
- فروردين 1396
- ارديبهشت 1396
- خرداد 1396
- تير 1396
- مرداد 1396
- شهريور 1396
- مهر 1396
- آبان 1396
- آذر 1396
- دی 1397
- بهمن 1397
- اسفند 1397
- فروردين 1397
- ارديبهشت 1397
- خرداد 1397
- تير 1397
- مرداد 1397
- آبان 1397
- آذر 1397
- دی 1398
- اسفند 1398
- ارديبهشت 1398
- مرداد 1398
- آذر 1398
- بهمن 1399
- اسفند 1399
- فروردين 1399
- تير 1399
- مرداد 1399
- شهريور 1399
- مهر 1399
- آذر 1399
- بهمن 1400
- فروردين 1400
- ارديبهشت 1400
- خرداد 1400
- بهمن 1401
- اسفند 1401
- ارديبهشت 1401
- خرداد 1401
- تير 1401
- شهريور 1401
- مهر 1401
- آبان 1401
- آذر 1401
- دی 1402
- بهمن 1402
- اسفند 1402
- فروردين 1402
- ارديبهشت 1402
- خرداد 1402
- تير 1402
- مرداد 1402
- شهريور 1402
- آذر 1402
- فروردين 1403