نقش حفره‌ای زیر زمینی، در ترسیم نقشه‌ی تاریخچه‌ی زمین

«دهانه‌ی باتاگایکا»، فرونشستی مرموز به طول یک کیلومتر و عمق ۱۰۰ متر است که در دهه‌ی ۱۹۶۰، پس از، از بین رفتن بخش بزرگی از جنگل و پوشش گیاهی منطقه و فرونشست زمین، شروع به شکل‌گیری کرد؛ این منطقه یکی از سردترین مناطق زمین و  یکی از مراکز «یخ‌ماند» است که برای هزاران سال به محافظت خاک‌های باستانی کمک کرده است.

این دهانه که یکی از عمیق‌ترین دهانه‌هایی است که تا به حال یافت شده، در حالی که دماهای بالاتر خاک‌های یخ‌زده را ذوب کرده است، توسط مردم محلی جمهوری یاکوت که شاهد گسترش سریع این دهانه طی چند سال گذشته بوده‌اند، «دروازه‌ی ورود به عالم اموات» نامیده شده است.

در مطالعه‌ی انجام شده در دانشگاه ساسکس، مشخص شد دو لایه از خاک‌های یخ زده‌ی این دهانه‌ی قدمتی، حدود ۱۲۵ هزار تا ۲۰۰ هزار سال قدمت دارد. محققان امیدوار هستند این کشف دانشمندان را قادر سازد تا اطلاعات مکان‌های مشابه در گرینلند، چین و قطب جنوب را مقایسه کنند، به‌طوری که بتوانند تاریخ زمین را که جزئیات اساسی از تغییرات آب و هوایی را برای آن‌ها فراهم می‌کند، از نو بسازند.

پرفسور «جولیان مورتن» از دانشگاه ساسکس گفت: «خاک‌های یخ‌زده‌ای که در این دهانه کشف کردیم، نوعی از بهترین و قدیمی‌ترین خاک حفظ شده است که تا به حال در مناطق یخ‌ماند یافت شده است. در نهایت ما در تلاش هستیم که بفهمیم آیا ناپایداری‌های فراوان گرم شدن و سردن شدن، تغییرات آب و هوایی طی آخرین دوران یخبندان را سبب شد، همان طور که گرم شدن و سرد شدن در منطقه‌ی اطلس شمالی، اتفاق افتاد.

او گفت: «اگر ما بتوانیم بفهمیم که ۱۲۵ هزار و ۲۰۰ هزار سال پیش اکوسیستم به چه شکلی بوده است، ممکن است در این مورد که حال با گرم‌تر شدن آب و هوای زمین، چگونه محیط‌زیست تغییر خواهد کرد، به سرنخ‌هایی برسیم.»

نوشته: University of Sussex

ترجمه: مینا آذری - مجله علمی ایلیاد