داده‌های جدید از دو کهکشان در حال ادغام

مجله علمی ایلیاد - ناسا تصویر زیبایی که توسط تلسکوپ فضایی هابل از کهکشان NGC5256، نمونه‌ی قابل توجهی از دو کهکشانِ در حال ادغام، منتشر کرده است. این تصویر هابل، NGC5256 که دو کهکشان در مرحله‌ی نهایی ادغام‌شان هستند را نشان می‌دهد. NGC5256 در صورت فلکی دب اکبر، تقریباً در حدود ۳۵۰ میلیون سال نوری از زمین، قرار دارد.

این جسم که «مارکاریان۲۶۶» هم نام دارد، متشکل از دو کهکشان است که هسته‌‌های آن‌ها در حال حاضر فقط ۱۳،۰۰۰ سال نوری از هم فاصله دارند. ستارگان، گرد و غبار و گاز تشکیل‌دهنده‌ی آن‌ها در حال چرخش و ترکیب شدن با یکدیگر هستند، که باعث نورانی شدن ستارگانِ تازه متولدشده در نواحی تشکیل‌دهنده‌ی ستاره‌های درخشان در سراسر کهکشان می‌شود.

کهکشان‌های در حال ادغام را می‌توان در سراسر جهان یافت که نوعی از ساختارهای پیچیده تولید می‌کنند. برخی از آن‌ها آرام هستند و در آن‌ها کهکشانی، کهکشان دیگر را جذب می‌کند. دیگر انواع آن‌ها شدید و سخت و بی‌نظم هستند که اختروش‌ها را روشن می‌کنند، باعث انفجار ابرنواختری می‌شوند و انفجارهای تشکیل ستاره را تشدید می‌کنند.

در حالی که این تعاملات، در مقیاس کهکشانی مخرب هستند، اما ستارگان به‌ندرت در این فرآیند به هم برخورد می‌کنند، زیرا فواصل بین آن‌ها بسیار زیاد است. اما همان‌طور که کهکشان‌ها در خود می‌پیچند، تاثیرات قوی جزر و مدی قبل از اینکه بعد از میلیون‌ها سال در آرامشی ثابت قرار گیرد، ساختارهای جدیدی را ایجاد می‌کند. هر یک از کهکشان‌های NGC5256، علاوه بر داشتن ویژگی‌های روشنایی و بی‌نظمی، شامل هسته‌ی کهکشانیِ فعالی است، شواهدی مبنی بر اینکه بی‌نظمی باعث می‌شود، گاز به نواحی اطراف سیاه‌چاله‌های مرکزی برود و همچنین انفجار‌های ستاره‌ای را ایجاد کند.

هر دو هسته و همچنین منطقه‌ای از گاز داغ میان آن‌ها، توسط امواج ضربه‌ای حاصل از برخورد ابرهای گازی با سرعت‌های بالا، داغ می‌شود. کهکشان‌های در حال ادغام، مانند NGC5256 که در حال حاضر در حال رخ دادن است، در اوایل جهان بسیار رایج بوده و تصور بر این است که باعث تکامل کهکشانی می‌شود. این ادغام NGC5256 ترکیبی از مواجهه‌های جداگانه‌ی ابزارهای دوربین پیشرفته‌ی نقشه‌برداری هابل «ACS» و دوربین میدان وسیع «WFC3» با NGC5256 بوده است. برای نمونه‎‌برداری از طول‌موج‌های مختلف از چندین فیلتر استفاده شده است. رنگ حاصل از تخصیص رنگ‌های متفاوت به هر تصویر تک رنگ، مربوط به فیلتری خاص است.

نوشته: SciNews
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد