دارویی جدید، مانع پیشرفت بیماری چشمی

مجله علمی ایلیاد - گروهی بین‌المللی از محققان راهی برای کُند کردن گسترش شکلی پیشرفته از بیماری چشم با نام «تباهی لکه زرد» یا «تخریب ماکولای وابسته به سن»، پیدا کرده است؛ این اختلال یکی از دلایل عمده‌ی کاهش شدید بینایی در کشورهای غربی محسوب می‌شود.

تخریب ماکولای خشک به اختلالی اشاره می‌شود که در آن سلول‌های موجود در شبکیه به کندی در طول سالیان می‌میرند و کاهش برگشت‌ناپذیر بینایی منجر می‌گردد. پروفسور گایمر این چنین توضیح داد: «این طور به‌نظر می‌رسد که حشرات موذی حفره‌های موجود در چشم را خورده باشند و به تدریج در بخش میانی چشم تجمع یابند. با این شرایط، توانایی خواندن، رانندگی و تشخیص چهره از بین می‌برد.»

مرکز داروسازی آپلیس که پلتفرمی از ترکیبات درمانی جدید برای درمان بیماری‌های خودایمنی طراحی می‌کند، ترکیب جدیدی به نام «بازدارنده‌ی فاکتور سه APL-2» ساخته است تا بیماران مبتلا به تخریب ماکولای خشک را درمان نماید. محققان خاطرنشان کردند: «APL-2 می‌تواند از پتانسیل کافی برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌هایی که با مکمل درمان می‌شوند، برخوردار باشد. APL-2 پپتیدسایکلیک ترکیبی متصل به پلیمر پلی اتیلن گلیکول است که به C3 و C3b متصل می‌شود و هر سه مسیر فعال‌سازی مکمل را مسدود می‌سازد.»

آزمایش فاز «II FILLY» داروی APL-2 با حمایت مالی مرکز داروسازی آپلیس به انجام رسید و شامل ۲۴۶ بیمار در ۴۰ محل در کشورهای آمریکا، استرالیا و نیوزیلند بود. بیماران به مدت ۱۲ ماه به‌صورت ماهانه یا یک ماه در میان تحت تزریق قرار گرفتند. با این شرایط، میزان رشد تخریب ماکولای خشک تا ۲۹ درصد کاهش پیدا کرد. علاوه براین، اثر بزرگتری هم در طول شش ماه دوم مطالعه مشاهده شد. با تزریق ماهانه میزان رشد تخریب ماکولای خشک به ۴۷ درصد و با تزریق یک ماه در میان به ۳۳ درصد کاهش پیدا کرد.

دکتر «سدریک فرانسوا» بنیان‌گذار و مدیر اجرایی مرکز داروسازی آپلیس بیان کرد: «ما از نتایج این مطالعه بسیار هیجان‌زده و خوشحالیم. علاوه بر مشاهده‌ی کاهش آماری معنادار بیماری در طول دوازده ماه، تاثیر داروی APL-2 در شش ماه دوم مطالعه هم افزایش چشم‌گیری داشته است؛ به‌طوری که میزان تخریب ماکولای خشک تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کرد. ما درصدد آنیم تا هر چه زودتر فاز سوم مطالعه را به مرحله‌ی اجرا در بیاوریم. نتایج به‌دست آمده برای افراد مبتلا به تخریب ماکولای خشک خبری بسیار مسرت‌بخش بوده است. این بیماری در حال حاضر غیرقابل درمان است و کاهش پیشرفت این بیماری در آزمایش‌های جدید می‌تواند امید مبتلایان را برای حفظ قوه بینایی‌شان زنده نگه دارد.»

نوشته: انریکو دلازارو
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد