تردید در حیات تایتان

تردید در وجود حیات تایتان

مجله علمی ایلیاد - غشاهاى سلولی، عناصر اساسی حیات در زمین هستند، اما برای اینکه این عناصر در قمرهای زحل وجود داشته باشند، به ترکیب متفاوتی نیاز دارند. باید وجود دریاچه‌های متان، دمای منفی ۲۹۰ درجه‌ی فارنهایت و موارد دیگر را هم در نظر گرفت. اکنون دانشمندان ماده‌ای کلیدی کشف کرده‌اند که می‌گویند می‌تواند ساختارهای غشا مانند را در شرایط نامناسب تایتان ایجاد کند. پس آن‌ها به سرنخ جدیدی برای جستجوی حیات در سایر قسمت‎های منظومه‌ی شمسی دست پیدا کرده‌اند.

این لایه‌های آبی نازک، انعطاف‌پذیر و قوی، ماده‌ی آلی سلول‌ها را احاطه می‌کنند. اما در اجرام حاوی متان که در آن‌ها خبری از آب نیست، این غشاها چه شکل و شمایلی می‌توانند داشته باشند؟ به گفته‌ی محققان، ترکیب آلی سم'ی و بدون رنگی به‌نام «آکريلونيتريل» می‌تواند امیدوارکننده‌ترین گزینه باشد. این ترکیب با عنوان «وینیل سيانيد» نیز شناخته می‌شود. محققان افزودند که احتمال دارد این ترکیبات به یکدیگر ملحق شده و گوی‌های توخالی به‌نام «آزوتوزوم» ایجاد کنند.

اکنون دانشمندان ناسا با استفاده از آرایه‌ی تلکسوپ آلما در شیلی، مقادیر بسیار زیادی از وینیل سيانيد را در جو تایتان کشف کرده‌اند. دانشمندان قبلاً گمانه‌زنی‌هایی درباره وجود مولکول در جو تایتان مطرح کرده بودند، اما حالا گروه ناسا با بررسی ۱۱ مجموعه داده‌ی حاصل از تلسکوپ آلما موفق به شناسایی سه خط طیفی شده است که با ردپای شیمیایی مطابقت دارد.

به گفته گروه پژوهشی ناسا، وینیل سيانيد در غلظت های « ۲.۸ بخش در هر میلیارد» نیز وجود دارد و احتمالاً در ارتفاع ۲۰۰ کیلومتری در جو تایتان به وفور یافت می‌شود. این ماده از استراتوسفر به جو راه یافته و قبل از آمدن به قسمت سطح، چگال‌تر می‌شود. گروه ناسا محاسباتى درباره‌ی میزان نفوذ وینیل سيانيد به دومین دریاچه‌ی بزرگ تایتان انجام دادند. تخمین زده می‌شود که در طول حیات تایتان، وینیل سيانيد کافی برای ۱۰۰ میلیون آزوتوزوم در هر میلی‌متر از مایع در این قمر تجمع یافته باشد.

نوشته: نیک لاوارس
منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد