تاثیر حس بویایی بر اشتهای افراد

تاثیر حس بویایی بر اشتهای افراد

به‌طور خلاصه، این موش‌های با نقص بویایی به ماشین‌های ناب چربی‌سوزی تبدیل شدند. دانشمندان این کار را با دست‌کاری سیستم عصبی سمپاتیک موش‌ها، که چربی‌سوزی را افزایش می‌دهد، انجام دادند. افزایش وزن در گروهی از موش‌های درمان‌نشده که غذای دارای میزان چربی مشابه با غذای موش‌هایی بود که حس بویایی آن‌ها از کار انداخته شده بود، به‌طور فزآینده‌ای افزایش یافت. این موش‌ها تقریباً صد درصد وزن اولیه‌ی خود را به‌دست آوردند؛ در حالی که گروه دیگر، حداکثر ۱۰ درصد وزن خود را به‌دست آوردند. 

چنین دارویی شاید بتواند با تغییر دادن سیستم‌های چربی‌سوزی، به کسانی که در تلاش برای از دست دادن وزن هستند، کمک کند. این تحقیق می‌تواند به‌منظور بهبود درمان افرادی که حس بویایی خود را از طریق پیری یا بیماری‌هایی مانند پارکینسون از دست داده‌اند، کمک کند که از دست دادن حس بویایی معمولاً با کاهش اشتها همراه است.

یکی از دلایلی که باید در مورد استفاده از این رویکرد در انسان‌ها محتاط باشیم، این است که وقتی سیستم عصبی سمپاتیک فعال‌تر شود، هورمون «نورآدرنالین» بیشتری هم تولید می‌کنیم که این می‌تواند خطر حمله‌ی قلبی را افزایش دهد. با این حال، با توجه به زمان و تحقیقات کافی، این تکنیکی است که می‌تواند برای انسان‌ها هم عمل کند؛ نه لزوماً با مسدود کردن اعصاب در بینی بلکه با فریب دادن بدن‌مان که فکر کند ما هیچ چیزی را بو نمی‌کنیم.

دانشمندان بر این باورند که بین حس بویایی ما و مناطقی از مغز که متابولیسم را تنظیم می‌کنند، به‌ویژه «هیپوتالاموس»، ارتباط مهمی وجود دارد. به‌عنوان مثال وقتی گرسنه‌ایم به بوها بیشتر حساس هستیم. نحوه‌ی دقیق ارتباط این سیستم‌ها به یکدیگر هنوز مشخص نیست. ریرا می‌گوید: «افرادی که دچار اختلالات خوردن هستند گاهی اوقات به سختی می‌توانند میزان غذا خوردن خود را کنترل کنند و گرایش‌های زیادی دارند. ما فکر می‌کنیم که نورون‌های بویایی برای کنترل لذت بردن از غذا بسیار مهم هستند و اگر راهی برای تعدیل این مسیر داشته باشیم، شاید بتوانیم گرایش‌ها را در این افراد مسدود کنیم و در مدیریت میزان غذای‌شان به آن‌ها کمک کنیم.» این یافته‌ها در مجله‌ی Cell Metabolism منتشر شده است. 

نوشته: دیوید نیلد
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد