ارائه‌ی مدلی دقیق از دستگاه عصبی انسان

مجله علمی ایلیاد - در پاییز سال ۱۹۲۵ میلادی، جسدی به دست دو دانشجوی پزشکی در کایرکسویل  میسوری، رسید. وظیفه‌ی آن‌ها، تشریح سیستم عصبی بدن، با شروع از پایه‌ی مغز و پیشروی به سمت پایین و ردیابی سیستم در مسیری مستمر بود. این دو دانشجو که «شالک» و «رامسد»ل نام داشتند، ۱،۵۰۰ ساعت از زمان خود را صرف کالبدشکافی این جسد نمودند.

عکسی که در ۳۰ ژانویه‌ی ۲۰۱۸ در مجله‌ی Reddit منتشر شد، ثمره‌ی فوق‌العاده‌ی کار آن‌ها را نشان می‌دهد که در بخش آثار دائمی موزه‌ی پزشکی استخوان درمانی دانشگاه آی.تی استیل کایرکسویل، نگهداری می‌شود. «جیسون هاکستون»، مدیر موزه گفت: «دانشجویان پزشکی که به این موزه می‌آیند، با شگفتی به این اثر فوق‌العاده بی‌نظیر خیره می‎شوند. گاهی اوقات آن‌ها برای فراگیری بهتر درس‌شان به این موزه می‌آیند تا از آثار موجود استفاده کنند. افرادی که با کالبدشکافی بیشتر آشنا هستند، می‌گویند که این اثر، واقعاً معجزه است.»

طبق نظر هاکستون، در زمان شالک و رامسدل، هر یک از دانشجویان کالج جراحی و امراض استخوانی کایرکسویل موظف بودند تا یکی از بازوهای جسد را تجزیه کند. هاکستون در ادامه سخنانش می‌گوید: «طبیعتاً این دو دانشجو، بسیار دقیق و بهتر از دانش‌آموزان دیگر بودند که برای تشریح بدن کامل انسان انتخاب شدند.»

شالک و رامسدل، مسیر کاوش خود را از ساقه‌ی مغز آغاز نمودند و پس از رسیدن به نخاع، آن‌را از پوست، ماهیچه‌ها و سایر بافت‌های محافظ جدا کردند تا بتوانند انبوهی از رشته‌های عصبی موجود را به‌دست آورند. هاکستون اذعان داشت که بعد از اینکه این دو دانشجو، هر عصب را پاک می کردند، آن‌ها را در پنبه‌ی کتانی خیس‌شده در نوعی ماده نگهدارنده می‌پیچیدند.

بنابراین، همان‌طور که به سمت پایین بدن می‌آمدند، توده‌ای از رشته‌های کتانی در هم پیچ‌خورده را به دست آوردند. پس از ۱،۵۰۰ ساعت جراحی، شالک و رامسدل، سیستم عصبی مصنوعی را بر روی تخته‌ی چوبی نصب نمودند. آن‌ها صدها برچسب کاغذی را به این سیستم خارق‌العاده اضافه کردند و پس از پایان شاهکار خود، آن‌را در کنفرانس‌های پزشکی و موزه‌های سراسر کشور نمایش دادند.

هاتسون در این خصوص بیان نموده است که در حال حاضر، سیستم عصبی شالک و رامسدل، یکی از چهار تشریح موجود در سراسر جهان است. در سال ۱۹۳۶، محققان دانشگاه آی.تی.استیل، سیستم عصبی دوم را به واسطه‌ی تشریح به‌دست آوردند و سپس آن‌را به موسسه‌ی اسمیتسونیان اهدا کردند. هاکستون گفت: «نمونه‌ی سوم در اختیار موزه‌ی پزشکی در تایلند قرار دارد و چهارمین نمونه در نمایشگاه دانشگاه درکسل فیلادلفیا قرار داده شده است.»

هاکستل در خصوص سیستم عصبی که توسط آناتومیست‌های دانشگاه درکسل تشریح شد، بیان داشت که این سیستم عصبی به پیشخدمتی به‌نام «هریت» تعلق داشت که بدن خود را پس از مرگ اهدا کرد و آناتومیست نیز می‌خواست با آن، چیزی خارق‌العاده و بی‌نظیر بسازد؛ بنابراین این اثر ماندگار را خلق نمود. البته در مورد فردی که پیکرش توسط شالک و رامسدل تشریح شد، هیچ اطلاعاتی در دست نیست.

پس احتمالاً، این فرد کسی بوده که در زندان و یا در خانه‌ی محقر فوت کرده است. زیرا این موارد، اولین منابع اجساد پزشکی مورد تایید دولت را تشکیل می‌دهند. البته او هر کسی که بوده است، یکی از گران‌قیمت‌ترین و با ارزش‌ترین سیستم‌های عصبی دنیا را از خود به‌جای نهاده، چرا که همین ۱۰ سال پیش، قیمت این دستگاه عصبی، چیزی در حدود ۱۰ میلیون دلار تخمین زده شد.

نوشته: براندون اسپکتور
ترجمه: سهیلا دوست پژوه - مجله علمی ایلیاد