داروی جدید دیابت و نقش امیدبخش آن در برابر بیماری آلزایمر

مجله علمی ایلیاد - داروی سه گیرنده‌ای که منحصراً برای درمان دیابت نوع دوم ساخته شده است، می‌تواند برای درمان بیماری آلزایمر، استفاده شود. محققانی از کشور چین و انگلیس دریافتند که این دارو کاهش حافظه در موش‌ها را به حالت معکوس در می‌آورد. این مقاله در مجله‌ی Brain Research منتشر شده است.

بیماری آلزایمر، بیماری آسیب‌رسان به سلول‌های عصبی است که کاهش حافظه، کاهش توانایی شناختی و رفتار نابه‌هنجار را در پی دارد. پروفسور «کریستین هولشر»، محقق و نویسنده از دانشگاه لنکستر، گفت: «این درمان جدید می‌تواند شیوه‌ی بسیار نویدبخشی برای درمان اختلال‌های مزمنِ تجزیه‌ی سلول‌های عصبی، مثل بیماری آلزایمر باشد.»

این اولین باری است که دارویی سه گیرنده‌ای استفاده شده است که به روش‌های مختلفی برای محافظت مغز در مقابل تجزیه‌ی سلول‌ها عمل می‌کند. در این روش، «پپتید-1 گلوکاگون»، مانند «انسولین تروپیک پلی پپتید» وابسته به گلوکز و گلوکاگون با هم ترکیب می‌شوند که همگی عوامل رشد هستند.

دکتر «داگ براون»، مدیر مرکز تحقیق و توسعه در زمینه‌ی بیماری آلزایمر، اظهار داشت: «با توجه به اینکه هیچ درمان جدیدی در ۱۵ سال گذشته عرضه نشده است، ما نیاز داریم روش‌های جدیدی برای مقابله با بیماری آلزایمر پیدا کنیم. ما باید بررسی کنیم که آیا داروهای تولید شده برای درمان سایر بیماری‌ها می‌توانند برای افراد مبتلا به آلزایمر و سایر اَشکال زوال عقل، مفید باشند یا خیر؟ این روش تحقیق می‌تواند کار را برای تهیه‌ی داروهای جدید برای افرادی که به آن‌ها نیاز دارند، سهولت ببخشد. اگرچه منافع این داروی سه گیرنده‌ای تاکنون فقط در موش‌ها یافت شده‌اند، اما سایر مطالعات در رابطه با داروهای دیابت مثل «لیراگلوتید» نیز برای افراد مبتلا به آلزایمر مفید بوده‌اند. پس باید کارهای پژوهشی زیادی در این زمینه انجام گیرد.»

پروفسور هولشر و همکارانش از دانشگاه پزشکی شانگی و دانشگاه شائویانگ از موش APP/PS1 استفاده کردند؛ این گونه‌ موش‌های اصلاح‌شده‌ی ژنی هستند که ژن‌های جهش یافته‌ی انسان را بیان می‌کنند. ژن‌هایی که باعث ایجاد بیماری آلزایمر می‌شوند. موش‌های اصلاح‌شده‌ی ژنی پیر در مراحل پیشرفته‌ی تجزیه‌ی سلول‌های عصبی درمان شدند. در آزمایش پلکان مارپیچ، یادگیری و تشکیل حافظه توسط این دارو تا حد قابل توجهی بهبود پیدا کردند. این دارو همچنین؛ میزان عوامل رشد مغز را که از عملکرد سلول‌های عصبی محافظت می‌کند، افزایش داد. میزان پلاک‌های آمیلوئید موجود در مغز را که با آلزایمر ارتباط دارند، کاهش داد. استرس اکسایشی و التهاب مزمن را کاهش داد. روند کاهش تعداد سلول‌های عصبی را کُندتر کرد.

پروفسور هولشر، افزود: «این پیامدهای نویدبخش نشان‌دهنده‌ی تاثیرگذاری داروهای جدید چند گیرنده‌ای است که اصولاً برای درمان دیابت نوع دوم تولید شده‌اند، اما اثرات محافظت از سلول‌های عصبی را نیز در مطالعات مختلف نشان داده‌اند. مطالعات بالینی با نسخه‌ی قدیمی‌تر این نوع دارو، نتایج بسیار خوبی در افراد مبتلا به آلزایمر نشان داد. ما در مقاله‌ی حاضر نشان می‌دهیم که داروی جدید سه گیرنده‌ای از قابلیت بالایی برای درمان بیماری آلزایمر برخوردار است، اما باید مطالعات و مقایسه‌های بیشتری انجام گیرد تا مشخص شود آیا این دارو به داروهای دیگر برتری دارد یا خیر؟»

نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد