روشی جدید برای شناسایی سیاره‌ها در منظومه‌ی آلفا قنطورس

منظومه‌ی آلفا قنطورس در فاصله‌ی ۱.۳ پارسکی زمین قرار داشته و نزدیک‌ترین منظومه به زمین به‌حساب می‌آید. این منظومه شامل سه ستاره‌ی قنطورس A و B و پروکسیما قنطورس است. سال گذشته، کشف سیاره‌ای مشابه با زمین به دور پروکسیما قنطورس توجه بسیاری از دانشمندان و متخصصان را به این منظومه جلب کرد.

فیشر اظهار داشت: «به دلیل فاصله‌ی اندک این منظومه با ما، قدم اول ما بررسی این منظومه است. قریب به یقین، سیاره‌های کوچک و سنگی به دور قنطورس A و B در حال گردش هستند.» یافته‌های این تحقیقات، بر اساس داده‌های موج دریافتی جدیدی توسط تجهیزات طیف‌نگار پیشرفته‌تری است که در رصدخانه‌ی شیلی قرار دارند. از جمله، شیرون، طیف‌نگار ساخته‌ شده به‌دست گروه تحقیقاتی فیشر، HARPS، ساخته ‌شده توسط گروه تحقیقاتی از ژنو و یووس «UVES» بخشی از تلسکوپ وی‌ال‌تی. فیشر در این خصوص اظهار داشت: «تجهیزات ما تاکنون دقت مناسبی نداشتند.»

محققان سیستم گرید برای منظومه‌ی آلفا قنطورس راه‌اندازی کرده و این سوال را پرسیدند که اگر سیاره‌ی سنگی و کوچکی در منطقه‌ی قابل سکونت این منظومه قرار داشت، آیا ما قادر به شناسایی آن بودیم؟ اغلب، پاسخ منفی برای این پرسش دریافت شد.

ژائو، محقق اصلی این تحقیقات، نشان داد ممکن است سیاره‌هایی به دور قنطورس A در حال باشند که جرم آن‌ها ۵۰ برابر از زمین کمتر است. همچنین این احتمال وجود دارد که سیاره‌هایی به دور قنطورس B در حال گردش باشند که جرم آن‌ها ۹ برابر از زمین کمتر باشد. به علاوه، این تحقیقات احتمال وجود سیارات بزرگتر را رد کرد. ژائو اظهار داشت، یافته‌ها احتمال وجود سیارات مشتری‌ مانندی که سیارک‌های اطراف آن‌ها، با برخورد به سیاره‌های کوچک‌تر، مدار آن‌ها را تغییر می‌دهند را رد می‌کند.

ژائو اظهار داشت: «این تحقیقات داده‌های موجود را مرتباً بازیافت کرده و از آن‌ها نتایج جدیدی را به‌دست می‌آورد. با در پیش‌ گرفتن روشی جدید در استفاده از داده‌ها، ما موفق به رد کردن احتمال وجود سیارات بزرگتری شدیم که موجودیت سیارات کوچکتر را به‌خطر می‌اندازند و مسیر جدیدی به تحقیقات موجود دادیم. محققان اظهار داشتند: «این اطلاعات جدید به اخترشناسان کمک می‌کند، تلاش‌های خود برای شناسایی سیارات جدید را اولویت‌بندی کنند.»

همچنین تلاش‌های فیشر و دیگر متخصصان برای بهبود طیف‌نگارها به شناسایی ترکیبات سیارات فرازمینی کمک بسیاری خواهد کرد.

نوشته: Yale University
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد