برخی میمون‌ها مستعد منزوی‌شدن هستند.

انزوای اجتماعی در بسیاری از گونه‌ها از جمله انسان، با کاهش میزان امید به زندگی، ارتباط دارد. دکتر «لارن برنت» از دانشگاه اکستر در این‌باره گفت: «درک انزوای اجتماعی بسیار اهمیت دارد و مطالعه بر روی میمونی‌‌های رزوس می‌تواند، سرنخ‌هایی در خصوص رفتارهای انسانی به ما دهد. انزوا تازه‌ترین اپیدمی میان انسان‌ها بوده و تحقیقات نشان می‌‌دهد، ضرر آن برابر با استعمال ۱۵ نخ سیگار در روز است. با توجه به فواید اتحاد اجتماعی، ما باید دلیل تمایل به انزوای اجتماعی در برخی حیوانات را بیابیم.»

محققان اتحاد اجتماعی در این گونه را با زیرنظرگرفتن میزان تمیزکردن و تمیز شدن بدن میمون‌های رزوس توسط یکدیگر مورد بررسی قرار دادند. عوامل موثر در انزوای این گونه شامل موارد همچون سن، جنسیت، وضعیت اجتماعی، اندازه‌ی گروه و مدت زمانی که میمون رزوس در گروه اجتماعی عضو بوده است، می‌شود.

اگرچه هویت مادر حیوان، نقشی در انزوای آن حیوان نداشت، این مسئله نشان می‌دهد رفتار انزوای اجتماعی از مادر حیوان به او منتقل نشده است. دکتر برنت اظهار داشت که یافته‌ها نشان می‌دهند انتخاب طبیعی می‌‌تواند بر انزوای فرد تاثیر بگذارد؛ یعنی ممکن است برخی فواید فرگشتی در این مسئله وجود داشته باشند. تحقیقات فوق، چندان وارد جزئیات این مسئله نشده است، اما یکی از فواید احتمالی انزوا می‌تواند کاهش خطر ابتلا به بیماری و درگیری میان میمون‌ها باشد.

این داده‌ها از ۴۲۹ میمون رزوس بزرگسال در جزیره‌ی تحقیقاتی کایو سانتیاگو در پورتوریکو است. این منطقه در سال جاری توسط طوفان ماریا نابود شد. محققان از جمله دکتر برنت موفق به جمع‌آوری ۷۰،۰۰۰ پوند کمک مردمی برای بازسازی این منطقه و کمک به مردم ساکن در آن شدند.

نوشته: لارنت برنت
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد