یخچال‌های طبیعی قطب جنوب پایدار هستند.

مجله علمی ایلیاد - محقق دانشگاه لیدز، «اندرو شفرد»، گفت: «این امکان وجود دارد که این بخش از قطب جنوب در سال‌های اخیر، شاهد برف کمتری بوده باشد، این امر باعث شده یخچال‌های طبیعی باریک شوند و جرم خود را از دست دهند، اما این نشانه‌ی عدم تعادل دینامیکی نیست.»

تحقیق جدید نشان می‌دهد که جریان یخ در میان یخچال‌های طبیعی در شبه جزیره‌ی جنوبگان به اندازه‌ی برآوردهای گذشته چشم‌گیر نیست. کارشناسان یخچال‌های طبیعی در دانشگاه لیدز دریافتند که جریان یخ‌بندان از دهه‌ی ۹۰ افزایش پیدا کرده است، اما فقط به اندازه‌ی یک‌سوم از چیزی که دانشمندان دانشگاه بریستول، قبلأ گزارش داده بودند، افزایش یافته است.

محقق لیدز، «آنا هاگ» گفت: «تغییرات چشم‌گیری در این بخش از قطب جنوب گزارش شده است، بنابراین با استفاده از ۲۵ سال اندازه‌های ماهواره‌ای که به اوایل دهه‌ی ۹۰ بر می‌گردند، نگاه دقیق‌تری به چگونگی تکامل این یخچال‌های طبیعی می‌اندازیم.» محققان از داده‌های ماهواره‌ای استفاده کرده تا پیشروی ۳۰ یخچال طبیعی متفاوت را در این شبه‌جزیره ردیابی کنند. آن‌ها متوجه شدند که پیشروی یخچال‌های طبیعی و از دست دادن یخ در آن‌ها، کم بوده است.»

محققان بریستول با استفاده از یک‌سری مشاهدات ماهواره‌ای متفاوت گزارش دادند که میزانِ از دست دادن یخ و باریک شدنِ یخچال‌های طبیعی کم بوده است، اما هاگ و همکارانش می‌گویند: «اندازه‌گیری‌های آن‌ها با چنین تفسیری انطباق ندارد.» آخرین مطالعه‌ای که اخیراً در مجله‌ی نامه‌های تحقیقات ژئوفیزیکی منتشر شد، نشان می‌دهد که بیشتر یخچال‌های طبیعی در این منطقه از شبه‌جزیره‌ی جنوبگان که سرزمین «پالمر» نامیده می‌شود، هنوز به آرامی حرکت می‌کنند و ظرف دو دهه‌ی اخیر فقط کمی تسریع یافته‌اند.

شفرد گفت: «این امکان وجود دارد که این بخش از قطب جنوب در سال‌های اخیر شاهد برف کمتری بوده باشد. این امر باعث شده یخچال‌های طبیعی باریک شوند و جرم خود را از دست دهند، اما این نشانه‌ی عدم تعادل دینامیکی نیست.»

نویسندگان جدیدترین تحلیل می‌گویند که خطرِ تغییر آب و هوا و اثرات گرمای جهانی بر یخچال‌های طبیعیِ قطب جنوب را کم نمی‌دانند. آن‌ها می‌گویند که دانشمندان باید نظارتِ تأثیرات گرمایش بر یخچال‌های طبیعی و بالا آمدن سطح دریا را همچنان ادامه دهند. بالاترین نرخ شتاب در میان یخچال‌های طبیعی واقع در ۱۰۰۰ پا زیر سطح دریا، برآورد شده است.

هاگ گفت: «ما دمای آبِ مقابل یخچال‌های طبیعی که بالاترین سرعت را داشتند، بررسی کردیم و دریافتیم که آن‌ها در کانال‌های سنگی عمیق حرکت کرده و به‌سمت گرم‌ترین لایه‌ی اقیانوس می‌روند. این آب عمیقِ قطبی که در مقایسه با بخش‌های دیگر اقیانوس جنوبی نسبتأ گرم و شور است، در دهه‌های اخیر گرم‌تر و کم‌عمق‌تر شده است و می‌تواند یخ را در بستر یخچال‌های طبیعی ذوب کند؛ این کار اصطکاک را کاهش می‌دهد و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا جریان آزادانه‌تری داشته باشند.»

نوشته: بروکس های

ترجمه: مجله علمی ایلیاد

منبع: upi.com

مجله علمی ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...