موفقیت رژیم غذایی به ژن‌های شما بستگی دارد.

مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ای منتشر شده در مجله‌ی Genetics، آن رژیم غذایی که فرد را لاغر و سالم می‌کند، شاید تاثیری کاملاً برعکس در فردی دیگر داشته باشد.

نویسنده‌ی ارشد مقاله از دانشکده پزشکی تگزاس و دانشکده علوم زیست پزشکی، دکتر «دیوید تردگیل»، اظهار کرد: «توصیه‌های رژیمی صادر شده از سوی دولت آمریکا یا سایر سازمان‌ها بر این نظریه استوار هستند که رژیم غذایی می‌تواند برای همه افراد از میزان تاثیرگذاری یکسانی برخوردار باشد. اما با توجه به شیوع چاقی، این‌طور به‌نظر می‌رسد که دستورالعمل‌ها چندان موثر واقع نشده‌اند.»

دکتر تردگیل و همکارانش از دانشگاه تگزاس، دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، مرکز تحقیقات رژیمی، دانشگاه جانز هاپکینز و دانشگاه‌های تنسی و کارولینای شمالی از چهار گروه جانوری مختلف برای بررسی تاثیرگذاری پنج رژیم غذایی، روی سلامتی در طول دوره‌ی ۶ ماهه استفاده کردند. تفاوت‌های ژنتیکی در هر گروه، تقریباً وجود نداشت، اما محققان از رژیم‌های غذایی آزمایشی برای انعکاس یافته‌های خود استفاده کردند که در زیر می‌بینید؛
۱- رژیم غذایی آمریکایی: پرچرب و غنی از کربوهیدرات خالص؛ به ویژه ذرت
۲- رژیم غذایی مدیترانه‌ای: با گندم و عصاره‌ی شراب قرمز
۳- رژیم غذایی ژاپنی: با برنج و عصاره‌ی چای سبز
۴- رژیم غذایی کتوژنی: پرچرب و غنی از پروتئین با کربوهیدرات خیلی کم
۵- رژیم غذایی پنجم مربوط به گروه کنترل بود؛ آن‌هایی که غذای استاندارد می‌خوردند.

اگرچه برخی رژیم‌های غذایی به اصطلاح سالم، در اکثر افراد موثر واقع می‌شوند، اما یکی از چهار نوع ژنتیکی به هنگام مصرف رژیم غذایی ژاپنی عملکرد ضعیفی داشتند.

«ویلیام برینگتون»، نویسنده‌ی ارشد از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، گفت: «گروه چهارم که عملکرد مناسبی در تمامی رژیم‌هایی غذایی دیگر داشتند، عملکرد بسیار نامناسبی در این رژیم غذایی بر جای گذاشتند؛ به‌طوری که چربی موجود در کبد افزایش یافته و نشانه‌هایی از آسیب به کبد مشاهده شد. اتفاق مشابهی در رژیم غذایی کتوژنی روی داد؛ دو نوع ژنتیک به‌خوبی عمل کردند، اما دو مورد هم عملکرد بدی داشتند. یکی خیلی چاق شد و کبد پرچرب و کلسترول بالا را به ارمغان آورد و دیگری با کاهش میزان فعالیت و چربی بیشتر مواجه شد، اما همچنان لاغر باقی ماند. ما می‌خواستیم بدانیم که ژنتیک، چه نقشی در این بین ایفا می‌کند.»

محققان نشانه‌های فیزیکی را اندازه‌گیری کردند؛ به‌ویژه شواهد مربوط به نشانگان متابولیک که مجموعه‌ای از مشکلات مرتبط با چاقی است، مثل فشار خون و کلسترول بالا، کبد پرچرب و قند خون زیاد. محققان به مطالعه‌ی تفاوت‌های رفتاری هم پرداختند؛ از میزان فعالیت بدنی گرفته، تا میزان مصرف غذا.

برینگتون افزود: «ما محتوای فیبر و ترکیبات بیواکتیو را که ظاهراً در بیماری حائز اهمیت هستند، مورد بررسی قرار دادیم. همان‌طور که انتظار می‌رفت، هم در تحقیقات اولیه و هم در شواهد قبلی در انسان‌ها، نمونه‌های حیوانی عملکرد خوبی در رژیم غذایی آمریکایی نداشتند. برخی گروه‌ها خیلی چاق شدند و علائم نشانگان یا سندروم متابولیک را بروز دادند. برخی گروه‌ها اثرات منفی کمتری نشان دادند.»

محققان در پایان گفتند: «تحقیقات آتی ما، بر تعیین اینکه کدام ژن‌ها در واکنش به رژیم‌های غذایی دخیل‌ هستند، تاکید خواهند کرد.»

نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد

منبع: sci-news.com

مجله علمی ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...