طنز؛ کار و کتک!

یک‌سری دیگر از دوستان این‌وری و چپیِ از نوع خیلی چپ هم هستند که کف مطالبات‌شان از آقای روحانی حضور کیم‌کارداشیان در وزارت ارشاد است! با این وجود، در این بین هنوز هم در کابینه فعلی دولت چهره‌هایی حضور دارند که چپ و راست و بالا و پایین و سایر جهت‌های سیاسی کشور، از حضور آن‌ها در دولت بعدی استقبال می‌کنند. یکی از این چهره‌ها وزیر بهداشت و درمان، آقای قاضی‌زاده هاشمی است. کسی که این روزها از شدت دودلی و تردید هندزفری توی گوشش گذاشته و صبح تا شب «یه دل میگه برم برم! یه دلم میگه نرم نرم» عارف را پلی می‌کند.

از این طرف هم آقای روحانی عکس ایشان را گذاشته پشت صفحه گوشی‌ موبایلش و شب‌ها قبل از خواب در حالی که هندزفری توی گوشش است و به تصویر آقای قاضی‌زاده هاشمی زل زده آهنگ «بیا بیا! نرو نرو! بمون پیشم!» گوش می‌کند! خوشبختانه در این راستا اخیرا خبرهای خوبی هم به گوش رسیده مبنی بر اینکه جناب وزیر از موضع سرسختانه قبلی‌اش کمی کوتاه آمده و گفته «برای ماندن در وزارت بهداشت تضمین می‌خواهم، چون نمی‌شود هم کار کرد هم کتک خورد».

منتها تنها تضمینی که ما می‌توانیم فعلا به ایشان بدهیم این است که یک مدت با خبرهای عباس جدیدانه ایشان مبنی بر «ملاقات وزیر بهداشت با فلانی در بیمارستان+عکس» و «عیادت آقای قاضی‌زاده از فلانی در بستر بیماری+فیلم» شوخی نکنیم! این از ما طنزنویس‌ها، اما خب بنده شخصا بعید می‌دانم از جانب کسانی که نه تنها کار نمی‌کنند بلکه کتک هم می‌زنند، فحش هم می‌دهند و دمپایی و پاره آجر و گوجه فرنگی هم پرتاب می‌کنند، تضمینی به ایشان ارائه شود!