همیار وردپرس

شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ زمین مجله علمی ایلیاد - پژوهش‌های جدید در دانشگاه تگزاس آستین، نشان می‌دهد که ترکیب آهنی منحصربه‌فرد زمین، با ایجاد هسته‌ی سیاره ارتباطی ندارد؛ لذا رویدادی که در شکل و شمایل زمین طی سال‌های نخست پیدایش آن نقش داشت، زیر سؤال می‌رود. پژوهش منتشر شده در مجله‌ی Nature Communications در روز ۲۰ فوریه‌ی ۲۰۱۷، درهای جدیدی را بر روی سایر نظریات در خصوص پرداختن بیشتر به این سؤال می‌گشاید که چرا زمین در قیاس با سایر سیاره‌ها از میزان ایزوتوپ‌های آهن سنگین بیشتری برخوردار است؟ در اینجا به برخی از فرضیه‌های مهم پرداخته‌ایم؛ اول اینکه احتمال برخورد با سیاره‌ای دیگر که ماه را به‌وجود آورده، زمینه‌ساز تبخیر ایزوتوپ‌های آهن سبک در فضا شده است؛ دوم اینکه جنبش کُند گوشته‌ی زمین، به‌هنگام ساخت و بازیافت پوسته‌ی زمین می‌تواند آهن سنگین را در دل سنگ‌ها جای داده باشد؛ سوم اینکه ترکیب مواد حامی که زمین را در روزهای نخست آن پدید آوردند، غنی از آهن سنگین بوده است. ایزوتوپ گونه‌ای از اتم است که وزن متفاوتی با سایر اتم‌های همان عنصر دارد، زیرا تعداد نوترون‌های آن فرق می‌کند. «جونگ فو لی»، استاد دانشکده‌ی علوم زمین یو‌تی جکسون و یکی از محققان در مطالعه‌ی حاضر، اظهار داشت: «تشکیل هسته‌ای زمین شاید مهمترین رویداد تاثیرگذار در تاریخ زمین بود که طی آن، مواد تشکیل دهنده‌ی کل زمین ذوب و تفکیک شد, ...ادامه مطلب

چهار‌شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۶ نجوم و فضا مجله علمی ایلیاد - اواخر سال ۲۰۱۶ میلادی، گروهی بین‌المللی شامل محققان مرکز نجوم و اخترفیزیک کاولی «KIAA» در دانشگاه پکینگ از کشف بیش از ۶۰ کوازار بسیار دور خبر دادند که این تعداد، نزدیک به دو برابر تعداد شناخته شده  تا آن زمان بود. این یافته، فرصت‌های بسیاری برای نگاه عمیق به تاریخ کیهان به‌وجود آورد. در میزگردِ تبادل نظرات علمی که توسط موسسه کاولی برگزار شد، سه اخترفیزیکدان حضور داشتند. یکی از آن‌ها عضو گروهی بود که این کشف را انجام داده‌ بودند. آن‌ها توضیح دادند که این یافته‌ی مهم، می‌تواند راز منشاء کیهان مدرن و همچنین ارتباط رازآلود بین کهکشان‌ها و سیاهچاله‌های غول‌پیکر را بر ملا کند. کوازارها نواحی به‌شدت درخشان در کیهان هستند که توسط سیاهچاله‌های عظیم‌الجثه به وجود آمده‌اند. «روبرت مایولین»، استاد اخترفیزیک تجربی در آزمایشگاه کاوندیش دانشگاه کمبریج و موسس مرکز کیهان‌شناسی کاولی دانشگاه کمبریج، می‌گوید: «می‌توان کوازارها را به‌عنوان فانوس‌های دریایی در تاریکی کیهان اولیه تصور کرد. درست مانند نور فانوس دریایی که نزدیک ساحل می‌درخشد و آن‌را از فواصل دور قابل رویت می‌کند. کوازارها ما را قادر می‌سازند فواصل بسیار دور در کیهان را بررسی کرده و فیزیک کهکشان‌های اولیه را درک کنیم.» کوازارهای بسیار بسیار دور پنجره‌ی منحصربه‌فردی را به روی ما می‌گش, ...ادامه مطلب